Είναι να τραβάς τα μαλλιά σου όταν πηγαίνεις στην Θεσσαλονίκη και ενώ έχεις παραγγείλει ένα τοστ με ζαμπόν και τυρί σου έρχεται ένα πράγμα γεμάτο φέτα! Δεν ξέρω αν είναι χειρότερο δε το γεγονός ότι καταλαβαίνουν τι εννοείς και επειδή είναι κομπλεξικοί στο γεμίζουν με φέτα ή αν όντως το πιστεύουν ότι αυτό το πράγμα τρώγεται.
Λοιπόν παλικάρια, για να μην τρελαθούμε τελείως:
Τυρί
λέγεται κάθε γαλακτοκομικό προϊόν που έχει επεξεργαστεί με την προσθήκη μαγιάς.
Στη συνέχεια ανάλογα από το γάλα που χρησιμοποιήθηκε και την ακριβή διαδικασία ζύμωσης το κάθε τυρί αποκτάει μια ονομασία!
Πάμε να μάθουμε ελληνικά, ανακαλύπτοντας συνάμα έναν νέο κόσμο, τον κόσμο του τυριού!
Φέτα
Η φέτα είναι είδος τυριού στην άλμη, τις ρίζες της οποίας τις βρίσκουμε χιλιάδες χρόνια πριν στην Αρχαία Ελλάδα. Παρασκευάζεται αποκλειστικά από γάλα προβάτου ή αιγοπρόβειο, δηλαδή μείγμα με έως 30% γάλα γίδας . Η γεύση της φέτας είναι αλμυρή και αποθηκεύεται σε υγρό άλμης ή ξινόγαλου για περίπου 3 μήνες. Από τη στιγμή που απομακρυνθεί από την άλμη, η φέτα χάνει όλα τα υγρά της και γίνεται πιο συμπαγής. Η φέτα έχει άσπρο χρώμα ενώ αποθηκεύεται συνήθως σε μεγάλα τετράγωνα κομμάτια. Η ποικιλία αλλάζει ανάλογα και με την σκληρότητα του τυριού. Έτσι λοιπόν μπορούμε να την βρούμε από σκληρή έως και πολύ μαλακή μορφή. Αναλόγως διαφέρει και η γεύση. Το λίπος που περιέχεται κυμαίνεται από 30% έως 60%, ενώ ο μέσος όρος είναι γύρω στο 45%.
Κασέρι
Το κασέρι το οποίο στα τούρκικα ονομάζεται: kaşer, είναι ημίσκληρο λευκοκίτρινο τυρί από πρόβειο ή κατά περίπτωση μίγμα πρόβειου και ελάχιστου κατσικίσιου γάλακτος. Ως πρόδρομος του κασεριού θεωρείται το ιταλικό τυρί Κατσιοκαβάλο, το οποίο διαδόθηκε κατά τη διάρκεια του 19ου αιώνα. Στον ελλαδικό χώρο φαίνεται να έφθασε αρχικά την περίοδο 1885-1890 στην περιοχή της Θεσσαλίας μέσω της Ρουμανίας, της Βουλγαρίας και της Ανατολικής Ρωμυλίας. Αρχικά έγινε γνωστό με την ρουμανικής προέλευσης ονομασία κασκαβάλι, η οποία αντικαταστάθηκε σταδιακά από την τουρκικής προέλευσης κασέρι. Το κασέρι έχει ημίσκληρη υφή και συμπαγή μάζα χωρίς, ή με ελάχιστες τρύπες. Έχει ευχάριστη γεύση και άρωμα. Το χρώμα του είναι λευκοκίτρινο. Έχει μέγιστη υγρασία 45% και ελάχιστη περιεκτικότητα λίπους επί ξήρου 40%.
Γραβιέρα
Η γραβιέρα είναι είδος ελληνικού σκληρού κίτρινου τυριού. Το όνομά του είναι παραφθορά του gruyère, του ελβετικού τυριού που προέρχεται από την ομώνυμη πόλη, Γκρυγιέρ. Είναι και τα δύο τυριά με παρόμοια διαδικασία ωρίμανσης, ωστόσο έχουν διαφορετική γεύση και σύσταση καθώς η γραβιέρα παρασκευάζεται αποκλειστικά με πρόβειο ή αιγοπρόβειο γάλα ενώ το γκρυγιέρ παρασκευάζεται με αγελαδινό γάλα.
Ειδικά: Η ελληνική γραβιέρα που παράγεται στην Κρήτη από πρόβειο γάλα και ωριμάζει μετά από τουλάχιστον πέντε μήνες. Φτιαγμένο σε τροχούς, στο δέρμα αυτού του σκληρού τυριού σχηματίζονται σταυρωτά σχήματα από το ύφασμα που χρησιμοποιείται κατά την αποστράγγιση. Έχει υπόγλυκη γεύση με μια ευχάριστη καβουρντιστή μυρωδιά.
Μανούρι
Το μανούρι είναι παραδοσιακό Ελληνικό τυρί με την προέλευση του να χρονολογείται ήδη από τα αρχαία χρόνια. Ανήκει στην κατηγορία των μαλακών τυριών τυρογάλακτος και παρασκευάζεται κυρίως στην Κεντρική και Δυτική Μακεδονία, στη Θεσσαλία και στην Κρήτη. Η ονομασία του φέρεται να προέρχεται από τη λέξη "μανός" που σημαίνει "αραιός". Διακρίνεται λόγω της γλυκιάς και ήπιας γεύσης και του αρώματός του, έχοντας χαρακτηριστεί από την Εθνική Επιτροπή Γάλακτος Ελλάδος ως "το πιο εξαιρετικό παραδοσιακό Ελληνικό τυρί τυρογάλακτος".
Η δομή του χαρακτηρίζεται συμπαγής, η συνεκτικότητά του μαλακή και η υφή του κρεμώδης, ογκοχημικά χαρακτηριστικά στα οποία οφείλεται η ευκολία του αθρυμμάτιστου τεμαχισμού του. Η μέση χημική σύστασή του ορίζεται ως εξής:
υγρασία: 51,9% (με ένα μέγιστο 60%)
λιποπεριεκτικότητα: 36,7% (με ένα 70% ελάχιστο επί ξηρού)
πρωτεΐνη: 10,9%
αλάτι: 0,80%
pH: 5,9.
Ανθότυρο
Ο ανθότυρος είναι ελληνικό παραδοσιακό τυρί, το οποίο παρασκευάζεται με προσθήκη αιγοπρόβειου γάλακτος ή κρέμας γάλακτος σε τυρόγαλα πρόβειο η κατσικίσιο. Διατίθεται στην αγορά φρέσκος η αποξηραμένος σε μορφή σφαιρικού η κώλουρου κώνου με χρώμα λευκό έως υπόλευκο, με συμπαγή υφή (χωρίς οπές).
- Ο φρέσκος είναι μαλακό κρεμώδες τυρί με λίγα λιπαρά και καταναλώνεται νωπός ως επιτραπέζιος η σαν πρόσθετο στη μαγειρική-ζαχαροπλαστική στις παραδοσιακές κουζίνες.
- Ο ξηρός έχει ιδιαίτερη γεύση και χαμηλά λιπαρά. Τρώγεται ωμός σε σαλάτα ή τριμμένος σε ζυμαρικά.
Μυζήθρα
Η μυζήθρα είναι παραδοσιακό είδος τυριού με διάφορες μορφές. Παρασκευάζεται από πρόβειο ή και κατσικίσιο γάλα, τυρόγαλο με πρόσθήκη γάλακτος. Η γεύση της είναι παρόμοια με αυτή που έχει το μανούρι, συνήθως υφάλμυρη, υπάρχουν όμως και γλυκές ποικιλίες όπως η κρητική μυζήθρα. Συνήθως, για να πήξει, το μείγμα μπαίνει μέσα σε ένα ειδικό πανί (τσαντίλα) που κρεμιέται από ψηλό σημείο από τις τέσσερις άκρες του. Έτσι συνήθως τα κεφάλια μυζήθρας έχουν ένα απιοειδές σχήμα (σχήμα αχλαδιού). Οι δύο κύριες μορφές της είναι η χλωρή (μαλακιά) και η σκληρή.
Παραλλαγές της υπάρχουν σε όλη την Ελλάδα (π.χ. ξινομυζήθρα στην Κρήτη και «αναρή» στην Κύπρο). Για την παρασκευή της μυζήθρας σε κάποια μέρη της Ελλάδας αντί για πυτιά χρησιμοποιείται χυμός λεμονιού.
Η σκληρή μυζήθρα συνήθως είναι πολύ αλμυρή, τρίβεται με ειδικές συσκευές (τρίφτης) και πασπαλίζεται στα μακαρόνια. Έχει ιδιαίτερα έντονη μυρωδιά.
Συμπέρασμα
Υπάρχουν δεκάδες ακόμα είδη τυριού, τα οποία μπορεί να τα αναζητήσει κανείς στο ίντερνετ ή να τα δει, να τα δοκιμάσει και να τα αγοράσει σε κάποιο τυροκομείο!
